CREDITS: @OminouslyAnonymous (Dit boek is een vertaling!) (original cover: @Grand_) "Oh, kom op Eli," zijn warme adem blies zachtjes tegen mijn huid, terwijl hij me aanstaarde. Zijn handen drukten naast me tegen de muur, om te voorkomen dat ik zou ontsnappen. "Je kan niet ontkennen dat we chemie hebben." Ik vernauwde mijn ogen door zijn woordspeling. Natuurlijk hadden we samen chemie. We waren verdomme lab partners. Maar natuurlijk bedoelde hij het niet op die manier. Dit was gestoord. Hoewel hij langer was dan mij, rechtte ik mijn rug en keek hem recht in zijn ogen aan. Met een verrassend stabiele stem, vertelde ik hem kortweg: "Ik. Val. Niet. Op. Jongens." Een zachte grinnik weerklonk uit zijn mond, toen hij naar me toe leunde. Ik voelde mijn adem stokken in mijn keel wanneer zijn lippen mijn kaak streelden. Ik kon niet meer bewegen. Ik kon het gewoon niet. Zelfs niet toen hij wat meer naar boven ging en op mijn oorlel begon te zuigen. Zonder dat ik het wou, ontsnapte een vreemd en beschamend geluid uit mijn mond. Ik kon gewoon voelen hoe de klootzak erdoor moest grijnzen. "Nog niet," fluisterde hij met een hese stem. Daarna verdween hij, mij alleen en verward achterlatend. Waar ben ik in verzeild geraakt?
23 parts