Ruhu yorgun, kalbi sıkkın ve bu döngü içinde dönüp dolaşan mağdur ben üzgünken, biz olamamamız kötü bir ikilemdi.
İliklerime işleyen, kalbimin ritmini değiştiren ve beni daha nice durumlara düşüren sen, bu kadar şeyden habersizken; sen ve benim ayrı olması ve bizi ayrı kılan daha bir çok şey kötüydü.
Bu hayat beni sevmiyordu, biz böyle olmayı sevmiyorduk.
ㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇㅇ
Ellerim biraz yaramazdır.
Saçlarından, kapalı olan gözlerine gitti ellerim. Dokunuşlarımı hissetmesin diye gizlice elliyordum kirpiklerini. Daha fazla vaktim olsa kaç kirpiği olduğunu sayar, bu bilgiyi zihnimde ona adadığım klasöre yerleştirirdim.
Ve sonra gururla şunu söylerdim;
'Millet! Ben Jeon Jungkook, Park Jimin'in kaç tane kirpiğe sahip olduğunu bilecek kadar, her bir hücremle ona deli gibi bağlılık yemini etmişcesine, çırpınırcasına aşığım.'
-angst değildir.