Vahn atipik bir gençti. Nadir bir mutasyon nedeniyle, kanı insan vücudundaki hastalıkları hedef alma ve saldırma potansiyeline sahipti. Evrensel bir tedavi olarak adlandırılan insanlar statüsünü normların üstüne çıkardılar ve ona "Panacea" sınıflamasını verdiler. Medyada, yeni bir çağda veya insan yaşamında fayda sağlayacak büyük bir kahraman olarak selamlandı. Ancak, perde arkasında işler o kadar parlak değildi. Eşsiz bir birey olarak, Vahn bütün gençliğini, sonsuz miktarda deney yapmak için vücudunu ve kanını kullanarak çeşitli bilim adamları ve araştırma ekipleriyle bir laboratuarda kilitli tuttu. Çektiği acıdaki tek teselli, deneyler arasında kendisine sunulan çeşitli anime ve mangalardı. Sık sık, kendisini kendi dünyasında, sonunda kendi kaderini kontrol eden kahramanı olarak hayal etti. Yıllarca bu arzuyu besledi,
"Sonunda artık acı çekmek zorunda değilim..."
Bu, Vahn'ın sonsuz siyah uçurumun solmasına yol açan son düşüncesiydi ...
"Seni zavallı ruh."