Mutluluk

"Ağlarsın, çok ağlarsın biliyorum bende çok ağladım. Ama o kötü anılarını unutmanın en iyi yolu "gülmek".

Mutlu ol. Sebepsizce gül mesela. Gözlerinden yaş gelene kadar gül.

Her şeye herkese rağmen gül ki mutlu olasın. Ama unutma bu hayatta en çok gülen de en çok ağlayandır.

Sen ağlama kırmızılı. O kömür gözlerine yakışmıyor yaşlar. Sen hep gülki bende güleyim. Sen beni hep sevki bu yarım adamı tamamla. Sen kalki aile olalım. Bir bütün olalım. Biz olalım. Bir elmanın yarısı, bir kalbin sahibi olalım. Ne bilim anasını satayım. Gel iki deli olalım. Bizi gören parmaklarıyla gösterip iki manyak bir birini bulmuş desinler. Bana evet deki senin gibi inaççı kızlarımız olsun. Ay şimdi düşündüm de senin gibi kara gözlü bır bır konuşup başımın etini yiyen inaccımı inatçı kızlarımız. Lan hayali bile çok güzel. Gerçekten ha ben sabahtan beri ne konuşuyorsam. Romantizime bağlicam diye bir taraflarım yırtıldı. Gel lan gidiyoz!" diyerek kızı tuttuğu gibi omzuna attı genç adam.

Kız çaresizce elleriyle yere indirmesi için adamın beline vuruyordu.

"Nereye gidiyoruz zalımın oğlu. İndir beni yere. Herkes bize bakıyor."

Adam pis pis sırıtarak sevdiği kıza cevap verdi. "Nikah masasına."