Sen...sen...ne acınası bir insansın. Ben bana bu kadar kinleneceğin ne yapmış olabilirim ki bana bu kadar düşmansın. Kimseye hiçbir şey yapmadım, kendi köşeme çekilip herkese duvarlar ördüm; kendimi, ruhumu ise o duvarların içinde geri kalan bütün insanları ise o duvarların ardında bıraktım. Kimsenin sınırlarımı geçip duvarlarımı yıkmasına müsade etmedim. Kimseye güvenmedim güvende vermedim. Çünkü kimse için öyle bir çabam olmadı, kimseninde benim için çabalamasına müsade etmedim. Kimseye zarar vermedim, kalbimi kıranların yüzüne hiçbir zaman yaptıklarımı vurmadım. Kimseye kötülük etmedim, aşağılamadım. Ben sadece ve sadece en büyük kötülükleri kendime yaptım, yanlızlığı seçerek mutsuzluğu seçerek ruhumu ve benliğimi hiçe sayarak yaptım bunları...Şimdiden sonra sadece ölümün o huzurlu kollarının bana sarılamasını bekleyecek, o güne kadar ise sadece yaşamak için yaşayacaktım. Şimdi hepiniz mutlu olun çünkü ben ömrüm son bulana kadar mutsuz olacağım...
Bütün hakları bana aittir.
Lütfen sadece okuyup geçmeyin. Verilen emeği göz ardı etmeyin...Vote ve yorum atıp görüşlerinizi belirtmeyi unutmayın...🙏
MaVi2_ adlı hesabım asıl hesabım. Hesabıma yeni erişim sağlayabildiğim için bu kitabı, Hera Rosayı ve yazacağım diğer kitaplarıda asıl hesap da yayınlayacağım. Burada da okuyucum olduğundan yayında olan kitapların bölümlerini sizlere sunmaya ikisinde de devam edeceğim. Bu hesap yedek hesap olarak kulanılacak.🌸
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...