Hayatta bir amaçı olmayan kişiler, nehir üstünde akıp giden samanlıktaki çöplere benzemektedirler. Onlar asla gitmezler fakat suyun akışına kapılıp giderler. "-Bana yardım et lütfen!!" Kısık sesle söylediğim sözler üzerine bana garip bi şekilde bakmaya başladı ve ardından bana seslenen arasın sesini duymamla olduğum yere iyice sindim ve karşımdaki sevdiğim adam yardımına ihtiyaç duyduğum adam ... "-Hazallll !!! Nerdesin lan eninde sonunda seni bulacağım "diye bağırmaya devam eden aras ve sesin yaklaşması ... Hızlı benim bulunduğum binaya yaklaşmaya başladı tam o sırada demir kollarımdan kavrayıp beni yukarı çıkardı ona karşı gelirdim normalde ama şuan başka çarem yoktu...