Saecularia: Kaybolan Ruhlar

"neresi olduğunu bilmediğin bir yerde nasıl daha fazla kaybolabilirsin ki?"

Dünyalar bitiyor, yeni dünyalar başlıyordu. İnsanlar ölüp hayata başlıyor, nefes alıp uyuyorlardı. Gözlerini kırpıştırıp, ellerini sallıyorlardı.

Korku, mutluluğu çürütür. İnanç, zihne hükmeder. Kalp, beynin aklıyla oynar. Ateş, suyu havaya karıştırır. Uykuyla uyanıklık birdir. Bu hep bu şekildedir, bu şekilde devam edecektir.