"Kanayan yarasıydı gülüşü, kapanmayan iziydi batmak istediği gamzesi."
Alev Karaman, yaşadığı kazanın ardından bilincini kaybettiğinde onun zorluklar ardında kapana kısıldığından bihaberdi. Zihnine gelmesini beklediği hatıralar, özlem duyduğu mavi gözleri de getirecekti.
Fakat nereden bilebilirdi, o mavi gözleri hatırladığında yeniden hafızasını kaybetmek isteyeceğini.
"Seni sevmiyorum. Sevseydim canım her defasında yanardı. Ama seni izleyip gözlerine baktığımda canım yanmıyor!"
Duraksadı ve gözlerime daha yoğun baktı.
"Zamanında yanan canım sönüyor."
Sırf kuzeni için Mardin'in Acımasız ağasına kurban edilen Larin...
Annesi için berdeli kabul eden Baran ağa...
Kuma yoktur!
Bol bol +18 sahneleri olacaktır!
Bunları dikkate alarak okursanız çok
sevinirim canlarım:)
Kıskançlık bol bol vardır!