
(Bu hikayeme bir şanş verseniz...)Buz gibi soğuk gecenin ayazında titreyen yapraklar kulagıma bir şeyler fısıldıyor.Sanki ısrarla çakıldığım koltuktan kalkıp bahçeyi kontrol etmemi istiyorlardı.Şimdi bahçeye indiğim her merdivende üzerime bir karartı çöküyor.Başım dönmeye başlıyor buna rağmen ayaklarım ilerlemekte inat ediyor.Beni bahçeye çıkarmaya yeminleri varmış gibi.Ah sonunda.nefes alabiliyorum.Eğer bu bir düş degilse yirmi üç yıldır özlemini çektiğim nefesi hissedebiliyorum.All Rights Reserved