Puisi - Kepada Senja Aku Pulang

Kepada Senja Aku Pulang

Telah kuyup deras bulir peluh
Mengkristal rentetan pengilmu
Terjerembap niat sudahi rindu
Isak dera pada ragu

Tempuh aspal terjal repal
Lembah penuh kerikil jaman
Dingin jurang masa lampau
Seketika lampion keningnya

Kepada senja aku pulang
Kutunai harapan dengan dada telanjang
Sekuat asa upayakan imbang
Sedetik lengah, jiwa miskin menitik lenyap

Bagi pandang kosong engkaulah rumah, oh senja
Sepasang hati terpisah anggap demikian pula
Mereka jualah yang bersumpah seolah ikhlas
Padahal pejam redup iringi petang pekat

Awal hampa menjadi ada dan kembali tiada
Janji mereka ialah pulang kepada senja yang sama.

Surabaya, Mei 2019