Seven

,,...Powiedziałem za dużo. Poznałem to od razu. Na twarzy dziewczyny odmalowała się wściekłość.
- Nie jestem ich pionkiem, nie zrobię niczego, co mi każą, jeśli sama nie wyrażę na to zgody! - krzyknęła.
Odsunęła się od klapy i złapała ją, by zamknąć otwór w drzwiach.
- Zaczekaj! Przepraszam, nie to miałem na myśli. Potrzebuję jeszcze jednej Twojej odpowiedzi, to dla mnie bardzo ważne. Czy masz kontakt z innymi... ludźmi... z mocami?
Poskutkowało. Złość dziewczyny znikła, a na jej miejsce wstąpił smutek.
- Mój przyjaciel był czwórką. Traktowałam go jak starszego brata - wyznała.
Nie musiała mówić, co się z nim stało, w jej głosie od razu można było dosłyszeć niewymówione na głos myśli.
- Przykro mi - powiedziałem, całkiem szczerze. Wiedziałem, jak to jest. Stracić najbliższą osobę. Na zawsze. Okropne uczucie.
Udała, że tego nie usłyszała.
- Jedynka oraz piątka już nie żyją. Nie wytrzymali presji. Zresztą jak większość z nas oszaleli w mniejszym lub większym stopniu. Dawno temu uciekła również ósemka. Zainspirowała mnie, jednak dopiero po
ucieczce jedenastki udało mi się powtórzyć jej wyczyn..."