Gözlerini ağır ağır açınca sadece yukarıya bakıyordu, beyaz bir ışık öyle güçlü bir ışık ki gözleri kamaşmıştı, sağ elini gözlerine siper etti ve bakışlarını alçak tavanda gezdirdi. "Bir dakika ben en son vurulmuştum, o yara ile hayatta kalmam çok zordu..." aklına gelen şey ile ağzı kulaklarına varana kadar gülümsemişti, "şimdi Şehid mi oldum ben? Tabi canım kesin Şehid olmuşumdur, işte beyaz ışık heryer bembeyaz. Peki.. Peki huriler nerde?" kendi kendine konuşurken bir ara sol tarafına çevirdi gözlerini, karşında arkadaşını gördünce onunda Şehid olduğunu anladı, "Allahım karşımda İlyas duruyor, tamam onu çok seviyordum ama yanımda onu değil Hurileri bekliyordum." söylediği son cümle ile İlyas'ın ağzından cüssesine yakışmayan bir kahkaha firar etti ..