Apparition

Nie potrafię odróżnić już nawet snu od rzeczywistości. Gdy się budzę koszmar nadal trawa. Jego twarz. Jego cholerna, piękna twarz. Widzę ją wszędzie, co wywołuje dreszcze na moim całym ciele. Jego postać odbija się w tafli jezior. Przebija się przez mgłę. Jest ze mną krok w krok. Czy to możliwe widzieć kogoś po jego śmierci? Czy to możliwe zakochać się w kimś po jego śmierci? Jak mam nauczyć się żyć, skoro śmierć podąża za mną jak cień?

ostrzeżenie dotyczące treści - opowiadanie może zawierać drastyczne dla niektórych czytelników treści takie jak samookaleczenie, samobójstwo, zaburzenia odżywiania i przemoc.