Son duman

Her zamanki gibi kahvesini doldurup camın önüne geçmişti adam. Güzel bir yağmurla birlikte çalan kısık sesli müzik, ona kahvesini hevesle içiriyordu.Hava soğuktu, yağmur aniden yağmıştı. Dışarda bunun tadını çıkaran sevgililer, yağmura yakalanınca koşuşturmaya başlayan insanlar vardı. Adam ise kahvesi ve müziğiyle başbaşaydı. Kırmızı yanınca duran, yeşil yanınca karşıdan karşıya geçen insanlara bakıp güldü. "Sadece kahve makinesi olan bir yer yok mu acaba" dedi içinden. Teknolojiyi ve kalabalığı sevmiyordu. Teknoloji insanların kurallı yaşamasına sebep olmuştu. Yağmur yağmasına rağmen telefonla uğraşan insanlar dışardaki o kalabalığı oluşturuyordu. Artık birinin elinde telefon yerine kitap görmek imkansızdı neredeyse. Kahvesinden bir yudum daha aldı adam, ve masasına bıraktığı kitabı okumaya başladı. Dışarıda hareketlenme olunca göz ucuyla bakıyor, kitabını okumaya devam ediyordu. Bir hareketlenme daha oldu ki; herkes bir yerlere koşmaya başladı.