VÂRİS

Sessiz bir gemide ki çığlıklardı ,iç sesim!
Kendimle bir savaşın içindeydim bu savaşta kimseye yer yoktu. Olmamalıydı bu zamanla benim savaşımdı.
Bi yüzün vardı, yüzümü güldüren onu da aldılar benden.
Sadece ben ve yıldızlarım kaldık.
"Bugün 1 yıl oldu sensiz geçen 365 gün 6 saat... Geçmiyordu zaman... susuyordu kuşlar. Yağmıyordu yağmur. Doğmuyordu güneş ,şehir sessizliğe gömüldü kapandı ışıklar ve herkes sustu. Çünkü bu artık benim savaşım değil BİZİM SAVAŞIMIZDI."

Sizde "bizim savaşımızın" masum kahramanlarındansınız.

İyi okumalar...