Kaybolmuş Çocuklukların Çığlıkları
  • Reads 2,269
  • Votes 297
  • Parts 13
  • Reads 2,269
  • Votes 297
  • Parts 13
Ongoing, First published Dec 31, 2019
Çocuklukta açılan yaralar, geçmeyen yaralardı. 
Onların çocukluğuna yaralar açılmıştı, emareler bırakılmıştı ruhlarına.

Onlarla yaşamaya çalıştılar.
Güçlü olmaya çalıştılar.
Canları çok yandı. 
Yaşayamadılar. 
Düştüler, tekrar ayağa kalktılar. 
Çocuklukları geçmişlerinden çığlık attı, onlar susturdular. 
Ta ki geçmiş karşılarına çıkana kadar. 

Bu güçlü insanların hayata tutunma hikayesi...
Bu yaralarla savaşabilme sanatının hikayesi. 

Yeni bir hayat hiç bu kadar can yakıcı olmamıştı.

Yalnızlık hiçbir zaman bu kadar keskin olmamıştı, yalnızlığa hiç sığınılmak zorunda kalınmamıştı.

Ama...

"Hiçbir şeyi ve hiç kimsesi olmayan bir kızı, hiçbir şey ve hiç kimse terk edemezdi." 

*

İlk yayımlandığı tarih: 31 Aralık 2019

*

Kapak tasarımı: @Okyanusun_yangini
All Rights Reserved
Sign up to add Kaybolmuş Çocuklukların Çığlıkları to your library and receive updates
or
#183yaralı
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
34 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
You may also like
Slide 1 of 10
AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18) cover
GECENİN İZİ cover
AMARİS cover
Kaybolan Yıllar| Asker & Savcı cover
DİLVAN (Kitap oluyor)  cover
SARRAF cover
GÖNÜL ŞİFASI cover
İMDADIM cover
PİNHAN MAHALLESİ  cover
Kara Gül  cover

AYNI BIÇAĞIN SIRTINDA (+18)

55 parts Ongoing

Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."