Ölümle dans etmek gibiydi. Ama o an tadacağım acı, ölüm o kadar cazip geliyordu ki; durmadan dans ettim. Şimdi başım dönüyor. Bişeyler oluyor. Oysa ne tutku dolu, ne anlamlı bir danstı o öyle. Tekrarlamak istiyorum bu dansı ama ucunda ölüm var. Sevmek, aşık olmak da bu değil miydi zaten. Canlandığını hissedersin, yüzüne renk gelir, ufak bir çocuk gibi neşeli, bir kuş kadar cıvıl cıvıl olursun fakat sonu hep ölümdür. Böyleydi işte benim ruhum. Senin bu dansınla apışıp kaldım sevgilim, bu dansınla öldüm, bu dansınla dirildim. Şu an yaşıyorum, ama ruhum ölü; uzaklarda biyerde dans ediyor görmüyor musun?
HİKAYENİN SONUNDAN ALINTI.
ÖNEMLİ!!
ARKADAŞLAR, BAŞTA SIKICI GELEBİLİR AMA OKUDUKÇA SİZDE MERAK UYANDIRACAK BİR GENÇ KURGU.