ÖLÜMÜN MERLİN'İ

İsmimi fısıldadığını hissediyordum. Dolgun ve kurumuş dudaklarından sadece benim ismim dökülüyordu" mira....."

🌙

Hayatı acı ile dolu olan temiz bir kalbin, yarası karanlığın en dibinde olan bir bedene sarılmasının hikayesi.....

Peki sizce her kalp yara ile mahkûm bir bedene sarılınca, o yara kapanır mı?

Hayatta sadece kendisinin bu kadar acı çektiğini sandı ama kendisi başkasının acısına sardığını farkında değildi. Koyu gözleri kahvelerine takılınca, işte o anda bu hikayenin başladığının farkına vardı. Her hikayede olduğu gibi bu hikayeninde siyahı vardı. Onunla birlikte ikisinde gri oldu.

"Bir kere attın kendini cehennemime artık çırpınsanda ben seni kurtaramam. Koyu ruhuma karıştın ve artık sende benimle siyaha bürüneceksin. Sende benimle yanacak ve sende kül olucaksın....."

"DİBİNE KADAR ACI OLAN TEBESSÜM. İŞTE BENİM MERLİNİM."