12 Bagian Sedang dalam proses Bezsilność opanowała jego życie i nie ma zamiaru odpuścić. To właśnie ona cały czasy podąża za Arturem, który od zawsze czuł się nikim przez to jak traktowali go najbliżsi. Chociaż otaczają go znajomi i wiedzą o jego problemach to zachowują się jakby nic nie widzieli. Oni mu nie pomogą, bo to nie w ich interesie, więc sam, codziennie musi męczyć się ze swoimi problemami. Kiedyś jedyną osobą trzymającą go przy zdrowych zmysłach była jego dziewczyna, ale po tym jak go rzuciła jest tylko gorzej. Wiedząc, że nic i nikt go nie uratuje daje sobie tylko rok życia.
Jego plan odebrania sobie życia w ciągu tego roku jest nawet dla niego samego czasem absurdalny. Jednak później patrzy na swój Świat i ma go dość. Ma dość bycia pomiatanym przez ojca, kłamstw w internecie na swój temat, mieszkania w Warszawie, klasy maturalnej, bycia nazywanym bananowym dzieckiem, ciągłych imprez, czy nawet tego jak zaczyna czuć się momentami lepiej przy nowej znajomej.
Może i to jest jego ostatni rok, ale na pewno nie będzie on spokojny.
"Głupie jest to, że dałem sobie tylko rok życia. Głupsze jest tylko to, że gdy patrzę na nią to ja chce żyć dłużej niż ten rok."