Hepimiz çoğu zaman karanlığın içinde kayboluyoruz. Aydınlığa çıkmak için çırpanıyoruz ama nafile. Karanlık bizi içine çekmiş perdelerini kapatmış. Sadece birini bekliyoruz bizi bu karanlıktan çıkarması için. Beklerken ömrümüzden ömür gidiyor. Aydınlığa çıkmak zor. Karanlığın içinde kalmak bir o kadar kolay. Sadece tek bir düşünce bizi karanlığa itebilir. Ve bir daha o aydınlığa kavuşamayabiliriz. Karanlığın için de kaybolmak zihinde kaybolmasıdır tek bir düşünce bile bizi hem karartıp hem aydınlatabiliyor. Ne ilginç. Beni sorarsanız ben karanlık taraftayım. Karanlığın içinde kaybolanlardanım. Karanlık ellerimi ayaklarımı bağlamış perdeyi sonuna kadar kapatmış. Artık ne önünü görüyorum ne de aydınlığı.All Rights Reserved