Emily herkesten uzaktaydı ama bu farklı bir uzaklıktı. Bu mesafeyi metrelerle ölçmek kesinlikle mümkün değilken bir el onu kalabalığa çagırdı. Emily neler yaşayacağını bilmeden bir umut tutundu o ele.
"Beni bırakma!"
"Evdeki hizmetçiler neyse sende o sun"
zorundalıkda olsa ben onun karısıydım.
"Bekaretini bozduktan sonra sana asla elimi bile sürmeyeceğim şu karşıdaki koltukda yatıp kalkacaksın asla yakınıma gelmeyeceksin!" dedi kalın sesiyle.
Ben bir ömür bu adamla nasıl evli kalacaktım.