My i wy

II wojna światowa to nie tylko ofiary w dorosłych, ale i nas, dzieciach. Zazwyczaj były to po prostu dzieci z łapanek na ulicach Warszawy, bądź też tych z nas, którzy podążyli za rodzicami z nadzieją na spokój i dobrobyt, by odzyskać to co było przed wojna, czyli beztroskę i ciepło rodzinnego domu. Tak na prawdę nikt nie zdaje sobie sprawy, że były takie dzieciaki jak my, takie, które chciały walczyć o kraj. Mimo, że nie pamiętały tak na prawdę jak to jest żyć bez strachu, w beztrosce, cieszyć się wolnością każdego dnia.
Ja i moi przyjaciele nie różnimy się od innych dzieci aż tak bardzo. Każde z nas chce bezpieczeństwa, tego by nasi rodzice byli w domu gdy wrócimy ze szkoły, przytulały nas i pocieszali, by nie musieli się martwić, że już więcej nie wrócimy tylko dlatego, że wyszliśmy prze kamienicę pobawić się.
Jedyną znaczącą różnicą między moją banda a innymi dziećmi jest to, że my weźmiemy tę wojnę w swoje ręce. Tutaj chodzi o ludzkie życie. Nasze i wasze. My i wy. Zobaczymy, kto wygra tę wojnę. Nazywam się Kosa i oto moja historia.

* Niektóre słowa są celowo niepoprawnie dla autentyczności