HIRÇIN VE DENİZ |SUSKUN SERİSİ-II
  • Reads 323,988
  • Votes 22,491
  • Parts 74
  • Reads 323,988
  • Votes 22,491
  • Parts 74
Complete, First published Jan 09, 2020
Mature
KAPAK TASARIMI🗝Sehrialem


BİR KADIN DÜŞÜNÜN LÜTFEN . 

Yüksek bir uçurumun tam ucunda titreyen bedeniyle birlikte göz yaşlarını usul usul dökerken aldığı nefesin nasıl canını yaktığını düşünün. 

Umudunuzun, hayallerinizin, heveslerinizin tek bir gecede yıkıldığını düşünün. Tutunmak için bir dal bulmuşken o ağacın kökünden söküldüğünü düşünün. 

Yıllarca seveceğim adamla olacak diyerek sakladığınız masumiyetinizin bir haysiyetsiz tarafıncan acımasızca çalındığını düşünün.

NE HİSSEDERSİNİZ YADA SÖYLE SÖYLEYEYİM HANGİMİZ BUNU HAYAL DAHİ OLSA DÜŞÜNMEK İSTER.

Ezel daha hayatın baharında genç bir kız. Daha henüz on dokuz yaşında tek hayali ise başarılı bir avukat olmaktı. Tek suçu ise annesini kıramamaktı belkide. 

BİRDE DENIZ MESELESI VAR TABİ. SAHİ SİZ HİÇ AŞIK OLDUNUZMU... 

O oldu gördüğü ilk an aşık oldu küçük kıza babasının dediği gibi kalbinin çarpışından anlamıştı. Senin onu bulmana gerek yok o seni bulur oğlum... kalbinin göğsüne sığmayışından anlarsın demişti babası.

SİZCE AŞK HER ŞEYİ İYİLEŞTİRİRMİ? uçurumun ucunda ölüme bir adım kalmışken sevdiğini çekip alabilirmi sizce bu aşık bir adam. 

Kız bütün benliği ile susmuşken onu sararak iyileştiren bir adam düşünün 

O adam

..DENİZ KARAN ŞAHMERAN..
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add HIRÇIN VE DENİZ |SUSKUN SERİSİ-II to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 9
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Bir Ege Masalı  cover
Asker Yari cover
17 NUMARA | KİTAP OLDU cover
Kartal Pençesi - Kitap oldu cover
MANOLYA - Bizden Olmaz cover
Trabzon'a Gelin  cover
Bir Küçücük Civciv | Tamamlandı cover
En Baştan cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.