YANIMDA KAL

bu soğuk havaya inat hızla yürüyordu genç kız. Soğuktan her yeri buz kesilsede umursamadı. Daha hızlı yürümeye başladı. Nerdeydi oda bilmiyordu. Bildiği tek şey vardı. Yanlız olduğu. Yanlızlık ona koymuştu. Alışık değildi bu hallerine. Şuan sevgilisinin kolları altında olması gerekirken bu soğukta yürüyordu. Durmadı. Nefesı kesilinceye kadar koştu. İstanbulun bu soğuk sahiline adım attığında kimse yoktu. Hafif bir gülümseme sundu denize. Bu soğukta benden başka zaten kim dışarı çıkabilirdi die düşündü. Denize iyice yaklaşarak tam uc tarafta durdu. Bazen buraya gelir. Hep atlamayı düşlerdi. Ama bir türlü becerip atlayamazdı. Her zaman Bu suya atlayıp kaybolmayı diledi.
Umarım dedi umarım belki bir gün bu deniz beni kabul edip içine alıcak.

#######