Gökyüzünün Teni

TANITIM

'Bu Karanlıktan Doğanların Hikayesidir'

Karanlıktan ne kadar kaçabilirsin; ya da ondan kaçabilir misin?

İmkansız mı?... Evet.

Evet' imkansız. Tek başına karanlığa hapsedildiğin yerden çıkamazsın ki. Sana, bana, bize gereken o karanlıkta bizi yaşatabilecek birisi. Ya elimizden tutacak ya da o karanlığa bizimle beraber hapsolacak.

Kim cesaret ederdi böylesi bir şeye. İnsan kendini atar mıydı bile bile o yere. Ahiret zamanında bile kimse kimseyi tanımayacakken, insan elindeki tek şansını, yaşamını, atar mıydı bizim için o kör kuyuya?

Birileri var... Bişey var... Bunu görmek için; zamana ihtiyacımız varmış meğer.

Bunu yapabilecek birileri var... Tek çaremiz var. Kendin kadar karanlık belki de daha fazlasını içine bile isteye yuva yapmış birini, kabul edecek misin? Cesaretin var mı?

"Var."

"O zaman... hazır ol! Seni senden alıp kendime katacağım... Kendimi sana adayacağım. Ve biz, buzlara ayrılan cam parçaları gibi dağılacağız. Ama hep tek bir can olarak kalacağız. Dağılsakta, birbirimizden başka kimse olmayacak... Bu bir ölüm... ve varoluş. Sen ölüceksin, ben ölücem ve biz tek bir can olarak tekrar doğacağız. Hazır ol cesur kadınım... İkimiz Anka'yı bile kıskandıracağız..."

Ve ben... Mirin... Teslim olmuştum. Ben karanlık bir kuyudayken daha ordan çıkamadan;

Kendimi karanlığın ellerine muhtaç etmiştim.