Gönül bahçem derdi bana hep. Gülünce yüzünde güller açar derdi. Gönül hapishanesine nasıl dönüştüm bilemedim. Kalbimin kilidini açıp kapısını açık bıraktı sonra. Ona dair ne varsa saçıldı her yana. Sonra ben çok değiştim. Yoluma devam ettim. Çünkü devam etmek için çok önemli bir sebebim vardı. Bir annenin duygusal gelgitlere ihtiyacı yoktu. Bolca sevgi bolca şefkat isterdi evlat. Biz yolumuza devam ettik birlikte. O benim küçük gönül bahçem oldu. 🌹🌹🌹🌹 Umulmadık bir zamanda, umulmadık bir mekanda, birbirinden umudu olmayan ama farkında olmadan bir Umut'u paylaşan iki insan ayrı yönlere yürür hatta biri koşarken yeni oyuncular girer sahneye. Yaşananlara eklenecekler ve verilecek cevaplar varken yeni bir film seti kurulur ve herkes yerini alır. Ve sahne!.....