Kalpten Kalbe Yol

“Artık koruda yürümüyor musun? Seni hiç görmüyorum.”

“Hayır yürüyorum ama daha geç bir saatte”

Arhanın içinde var olduğunu bile bilmediği bir yer sızlamıştı. Sanki orada bir cam vardı ve o cam tuzla buz olmuştu. Bu sızıyla normal şartlarda içinde kalacak olan birkaç kelime döküldü dudaklarından.

“Benimle karşılaşmamak için mi?”