Části: 66 Rozepsáno Ben Desmina,
Varlığı bile fark edilmeyen, sesi kalabalıkta kaybolan bir ruhum ben.
Ve biliyorum ki, böyle hisseden tek ben değilim - sen de öylesin.
Zamana sığmayan, devrine yabancı bir kalpte beklemekten yorulanlardanız senle ben.
Yanlış zamanda geldik bu dünyaya;
Yanlış devirde, yanlış insanların ortasında doğduk.
Aradığımızı hiç bulamadık,
Hak ettiğimiz değeri göremedik.
Sevgiye aç kaldık;
dokunulmamış bir kalbin, unutulmuş bir köşesindeyiz sanki.
Ama işte, bu yüzden yazıyoruz.
Kelimelere sığınıyoruz.
Çünkü bazen bir dize, bir omuz gibi olur;
bazen bir kelime, bir sarılmadan daha çok iyileştirir.
Ben Desmina,
yazdıkça var olan, sustukça kaybolan bir kadınım.
Bu kitap - benim gibi hisseden herkesin sesi.
Yalnızların, yanlış zamanda sevenlerin,
anlaşılmadan yaşayanların kalbinde yankılanacak bir fısıltı bu.
Belki de bu yüzden yazıyorum:
Kendimi anlatmak için değil,
birinin "ben de böyle hissediyorum" diyebilmesi için.
