Onları çok özlüyordum. Daha dünmüş gibi acısı içimi yakıp kavuruyodu. Bu boşlu kimsenin dolduramayacağnı biliyordum. Çocuk yaşda kahramanımı ve meleğimi kaybetmiştim. Onların ölümünden sonra annannemle yaşamaya başladım. Ne kadar sevmesem de bir teyzem var ve her zaman yanımda olan kuzenim Aylin. Annannem ve Aylin olmasa daha kötü olacağmı biliyordum. Bir daha sevdiklerimi kaybetmeyi göze alamazdım. Ben Bade. 12. sınıf öğrencisi olacaktım. Hayatın hep sıkıcı olduğnu düşünürdüm annem ve babamı kaybettikten sonra.. ta ki Akın'la tanışana kadar...