"Sor emin olsan da sen sor Seviyorum demek mi zor Hadi dokun kalbime yine..." Ateş, ellerimi sıcacık ellerinin arasına alıp kusursuz bir gülümseme bahşetti bana. Kalbimin ritmi gitdikçe hızlanırken duyduklarım karşısında nutkum tutulmuştu. O, beni seviyordu. Çimen yeşili gözlerine,kusursuz gülümsemesine hayran kaldığım adam beni seviyordu. "Yıldızlar ne kadar güzeller değil mi?" "Öyle." Dedim karşımızdaki manzaraya bakarken. "Melodi... Sen benim kalbime bir yıldız gibi doğdun. Bi o kadar güzel ve bi o kadar parlak. Bir süredir farkında olmadan kalbimde yaşatıyorum seni. Bazen sen aklıma geliyorsun ve gülümserken buluyorum kendimi. Bazen durduk yere seninle alakalı hayaller kurmaya başlıyorum." Bir anlık duraksadı. Yeşil gözlerini bal gözlerimle kavuşturduktan sonra sözüne devam etti. "Sen, yüzümdeki gülümsemenin sebebi, kalbimdeki yıldızı beraber yaşatmaya var mısın?"