Jesteś moja, laleczko
  • GELESEN 15,416
  • Stimmen 592
  • Teile 12
  • GELESEN 15,416
  • Stimmen 592
  • Teile 12
Laufend, Zuerst veröffentlicht Jan. 29, 2020
Erwachseneninhalt
Madeleine Wilson jest dwudziestoletnią córką Anny i Joshua. Joshua jest alfą watahy gwiezdnych wilków. Madeleine mimo swojego wieku, nie znalazła swojego przeznaczonego. Jest jedynaczką, przez co w przyszłości musi przejąć sforę. Kiedy nie odnalazła bratniej duszy wśród swoich, nie chciała już go znaleźć. Nie chciała zostawiać swojej watahy dla mate.


Anthony Gelbero jest dwudziestoczteroletnim alfą watahy krwawego kła. Szuka swojej przeznaczonej i luny stada. Nie idzie mu to za dobrze. Uznawany jest za niebezpiecznego i impulsywnego mężczyznę. Po przejęciu watahy za cel objął sobie, umocnienie i powiększenie terenów, aby w przyszłości mógł oddać silną władze swojemu potomkowi. 

Jak się potoczą ich losy? 
Czy księżyc będzie im sprzyjał?
Alle Rechte vorbehalten
Melden Sie sich an und fügen Sie Jesteś moja, laleczko zu deiner Bibliothek hinzuzufügen und Updates zu erhalten
or
Inhaltsrichtlinien
Vielleicht gefällt dir auch
Wampir i wilkołak von Smocza01
35 Kapitel Abgeschlossene Geschichte
Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"
Nauczyciel i licealistka von Smocza01
35 Kapitel Abgeschlossene Geschichte
Kornelia - zwykła dziewczyna chodząca do trzeciej klasy liceum, dobrze się ucząc, potrafi zachować zimną krew. Carlos - nauczyciel chemii, Alfa, przyszły wódz watahy Wilków Europy. Kornelia jest zwykłą, dobrze się uczącą licealistką. Przeprowadza się do nowego miasta, gdzie w szkole poznaje Carlosa - nauczyciela chemii. Od pierwszego wejrzenia coś zaczyna do niego czuć, ale ona słucha rozumu, a nie serca, więc nie dopuszcza do siebie myśli „nauczyciel i licealistka", jednak wkoło niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy i tylko Carlos jest w stanie ją obronić i wszystko jej wytłumaczyć. "- Daj mi swój numer telefonu - rzucił prosto z mostu, a ja miałam ochotę go walnąć. - Co takiego? - otworzyłam szeroko oczy, a on wzruszył ramionami. - Chcę twój numer telefonu. - Dlaczego? - Bo ja dałem ci swój. - Ale ja nie chciałam. - Trudno. Daj mi go. - Nie. - Dlaczego? - Bo pana nie znam - cofnęłam się o krok. On coś knuł, czułam to całą sobą. - To mnie poznasz. - Nie dam panu mojego numeru telefonu - odpowiedziałam stanowczo. - Jeżeli mi go nie dasz, to cię pocałuję - zagroził, a ja się zaśmiałam. Nie pocałuje przecież uczennicy! - Blefuje pan. - A chcesz się założyć? - uśmiechnął się uwodzicielko, a mi zrobiło się sucho w ustach." Kornelia z pozoru jest zwykłą licealistką, ale czy na pewno taką zwykłą? Wizje, przeszłość i przyszłość - to jeden z najpotężniejszych darów. 3 część powieści o wilkołakach Wooder (1. Wampir i wilkołak 2. Wojownik Alfa).
Vielleicht gefällt dir auch
Slide 1 of 10
Wampir i wilkołak cover
Czekając na ciebie cover
Moja kruszyna ( W trakcie Korekty) cover
Moja Mate cover
Nauczyciel i licealistka cover
Ja i Mate? Wykluczone! cover
Do gabinetu, kotku cover
Ślepak | ZAKOŃCZONE cover
Biały wilk cover
W pogoni za szczęściem cover

Wampir i wilkołak

35 Kapitel Abgeschlossene Geschichte

Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"