Elimi Volkan'ın sol göğsüne dokundururken gözlerimi kapadım. Atan kalbini elimin hemen altında hissediyordum, bu bile başımı döndürmeye yetiyordu. "Buradan yaratılmış Havva." Gözlerime donuk bir şekilde bakarken yavaşça geri çekildi. Elindeki purodan bir nefes çekip gök yüzüne baktı. "Havva. İlk yaratılan kadın.. Ademe verilen biricik hediye. Yasak meyveyi tadan eşsiz güzellikteki kadın." Puroyu masaya bırakıp bana dönerken başımı ellerinin arasına alarak gözlerime baktı. Gözlerinden tarif edemediğim bir duygu geçiyordu. "Havva ben, ne Ademim ne de yasak meyve.. Ben senin aklına çelen o şeytanım. Ve Havva bugün Şeytana teslim oldu." Onu birden kendime çekip sıkıca sarılırken mırıldandım. "Belki de Havva en başından beri Şeytana aşıktır."