Kırık Hayat

"Ben seni istemiyorum."
Gözlerimin dolmasına aldırış etmeden devam ettim sözlerime "Birdaha beni aramada sormada!"

"Bak bu sen deilsin güzelim. Gel konuşalım hadi. Çekil ordan. Hem senin yükseklik korkun var güzelim gel yanıma hadi. Ben hep seninleyim. Biz hep seninleyiz. Şimdi gel yanıma. Hadi. Lütfen."

Ağlıyordum.

Hislerim ölmüştü sanki.
Kimseyi dinleyecek hâlde değildim. Ama o burdaydı. Ama onuda kendimle birlikte götüremezdim. Alamazdım yanıma. Ya kalbimle hareket etmeliydim bu durumlarda ya aklımla. Ama bana iki seçenekte boştu. Ne kalbim kalmıştı geriye ne aklım.

"Git, beni yalnız bırak! Gelme birdahada. Beni kadırdın,kandırdınız... Bana yaklaşma!"

Kendimi bırakmaya hazırdım artık. Uçurumun kenarında...