Berkahwin di usia muda bagi Qaifa Lasara adalah biasa, disebabkan kakak-kakaknya yang sudah berkahwin ketika berumur 18 tahun, itu adalah adat keluarganya. Kedengaran agak pelik dan kelakar tetapi itu adalah kenyataannya.
Qaifa Lasara yang berkahwin dengan Firas Thaqif yang merupakan Cikgu disekolahnya yang paling muda ,berumur 20 tahun.
Perkahwinan mereka yang pada mula-mulanya biasa menjadi luar biasa apabila perasaan sayang, kasih dan cinta mula mekar dalam perkahwinan mereka.
Perkahwinan yang sedang menanam cinta tiba-tiba diuji dengan kejujuran, kesetiaan, kekurangan dan kesempurnaan. Datangnya kekasih lama , menuntut janji dan hak. Berlakunya keretakkan rumah tangga dengan perlahan-lahan.
Adakah mereka mampu menjaga masjid yang dibina?
Mampukah mereka setia, jujur, menerima kekurangan dan kelebihan?
"Saya sayang awak ,hati saya milik Firas Thaqif. Awak sayang saya atau tak, Firas?" ~ Qaifa Lasara
" Mestilah saya sayang awak,awakkan pemilik hati saya. Hati saya milik Qaifa Lasara seorang je!" ~ Firas Thaqif
"Janji dengan sayang, yang abang akan sentiasa ada buat sayang dan takkan pernah tinggalkan sayang?" ~ Qaifa Lasara
" Abang berjanji yang abang akan ada sentiasa untuk sayang dan takkan pernah tinggalkan sayang!" ~ Firas Thaqif
" Qif ,I sayangkan you. You janji nak kahwin dengan I dan sekarang ni...?" ~ Lydia Suraya
" Abang tipu Ifa! Abang kata abang sayangkan Ifa, mana pergi janji abang kepada Ifa, mana janji yang Ifa suruh abang taburkan kepada cinta kita!" ~ Qaifa Lasara
" Sayang dengarkan dulu penjelasan abang, perempuan tu bukan sesiapa dalam hidup abang melainkan bekas kekasih. Abang tak pernah mungkir janji abang, janji kita dan.....?" ~ Firas Thaqif.
" You kena bertanggungjawab ,Qif! I still love you..." ~ Lydia Suraya