O'na Vurgun‹Dilhun›[VS-1]TAMAMLANDI(DÜZENLENECEK!)
  • مقروء 473,197
  • صوت 400
  • أجزاء 1
  • مقروء 473,197
  • صوت 400
  • أجزاء 1
إكمال، تم نشرها في فبر ٠٦, ٢٠٢٠
Vurgun Serisi'nin ilk kitabıdır! 


Bana arkasını döndü." Nasıl kurtaracaksın beni! Görmüyor musun işler daha da çıkmaz bir hale girdi. Benim yüzümden baban sana sırtını döndü. Benim o adamdan kurtuluşum yok anlasana! Ben dibine kadar bir bataklığa saplanmışım.. 

Ne kadar debelensemde oradan çıkacağıma daha çok içine gömülüyorum. Anlasana, olmuyor işte yapamıyorum. Olamıyoruz biz seninle. 

Benden uzaklaşıyorsun.. 

Bana dokunamıyorsun..

Hep aramızda mesafe var.. 

Biz istemesekte, dirensekte var.. "

Sözlerinin ardından bana yavaşça döndü. 

Kaskatı kesilmiştim. Kıpırdayamıyordum. 

" Beni öpemiyorsun bile.. ", sesi titredi." Bana dokunamıyorsun tereddütsüzce... ", hıçkırdı." Bizden olmuyor işte. Biz yasaklıyız seninle. Olamayız.. "

Ellerini yüzüne kapatıp içli içli ağladı. 

Sözleri bende yıkıma yol açmıştı. Ne demek biz olamayız? 

Bu ne demekti? Yani beni bırakıyor muydu?

Bunun düşüncesi bile beni darma duman edebilirdi. Bu kadın neyden bahsediyordu? 

Ben ondan vazgeçmezdim. 

O'na vurgun ben, ondan nasıl vazgeçerdim? 

Ona doğru hızla atıldım ve ellerini yüzünden ayırdığım gibi kendime çekip dudaklarımı sertçe dudaklarına bastırdım. Şaşkınlığını dudaklarından soluyabiliyordum. Kaskatı kesilmişti. Gözlerimi kapatmadım. Şaşkınlıktan kocaman açılmış gözlerine diktim gözlerimi. 

Onu demek öpemiyordum.

Ona demek dokunamıyordum tereddütsüzce.. 

Bir elimi beline attım ve sertçe kendime yasladım. Gözlerimi kapatarak dudaklarını öpmeye devam ettim. Hala kaskatı duruyordu. Ben ise ona aldırmayıp dudaklarına gömülmeye devam ettim. Dudaklarını ustaca aralayıp dilimi ağzının içine yuvarladım. Hafif bir iniltiyle beraber kolları boynuma yavaşça dolandı. Daha hırsla gömüldüm dudaklarına.

Asrın Koçak&Bahar Vural

Başlama Tarihi:06.02.2020
Bitiş Tarihi:18.09.2020
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف O'na Vurgun‹Dilhun›[VS-1]TAMAMLANDI(DÜZENLENECEK!) إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
أو
#829şiir
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
GECENİN İZİ بقلم hisssizyazar
44 جزء undefined أجزاء مستمرة
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....