BANA ÖYLE BAKMA

Gördüklerim, duyduklarım, hislerim birbirinden bağımsız hareket ederken kurduğum cümleleri, kurduğumuz cümleleri düşünüyordum.

Çok kırılmıştık, çok kırmıştık.

En sonunda içime kaçan sesimi dilimin ucuna getirip konuşmaya çalıştım, gözlerimiyse kırgınlıkla bakan ışıl ışıl gözlerine çevirdim.

"Bana öyle bakma."dedim.

"Bakma bana öyle kırgın kırgın."dedim tekrar gözlerim dolmuşken.

*

Gözlerimi kırpıştırıp başımı salladım,bu olamazdı,o burada olamazdı.Bunlar rüyaydı,yine rüya görüyordum.

Ama bu rüya değildi,kanlı canlı karşımdaydı.

Gözlerim özlemle yanarken baktım güzel suratına.O da ışıl ışıl bakan gözlerini bana çevirmiş,dolan gözlerimi izliyordu.

Yutkunup boğazını temizledi.

"Bana öyle bakma."dedi o günü hatırlatmak istermiş gibi.

"Bakma bana öyle,dolu dolu."diyerek beni taklit etmişti.

Ama bendeki ipler işte tam da o an kopmuştu.

*

"Sen benim sağ yanımsın, sarıldığımda sağ tarafımda atan kalbimsin.Boşluğumu dolduransın."

*

"Ve sen eşsiz güzellikteki sevdiğim,benle ömür boyu bir hayat lütfetmeye var mısınız?"

*

Melek Mahallesinin güzel insanları,iyilikleri ve hayalleriyle dolu bir hikâye.

Güzel dostlukların olduğu,kimsenin kimseyi kırmadığı,herkesin birbirine saygı duyduğu güzel yer Melek Mahallesi.

Aşkın naifliği ve Aşkın gücü.

Tüm kırgınlıklara,üzüntülere rağmen sevmekten asla vazgeçmeyen insanların hikayesi."

**

Bu kitapta güçlü insanlar var,birbirini kırmaktan korkan insanlar var.En önemlisi çok sevenler ve sizler varsınız.