Karanlıktan Aydınlığa

Bu hikaye bizim hikayemiz değil sevgilim. Başkaların açtığı yaralara ilaç arıyoruz...

Karanlıktan bir mum alevi titreşti. İzbe sokaklarda acının feryadı duyuldu...
Karanlık bir gölge gibi ruhumda. Bütün hislerim bana riyakar.
Sonra gök gürledi acıyla.
Yağmurlar yağdı, titreşen mum ışığına. Söndü bütün ışıklar.
Sustu mutluluğu fısıldayan kelebekler.
Dans etmeyi bıraktı bütün kuşlar...

Acılar sessizce sızdı ruhuma derin izler bıraktı içimde.
Tökezledi içimde ki umutlar.

Acımasız sözlere, ruhsuz insanlara bıraktım duygularımı. Yürüdüğüm sokağın sonu İhanette çıktı.

Duygularım... Sevgiden bi haber adamın ellerinde yok oldu. Acının değmediği tek bir uzvum kalmadı

Taki o gün düşlerime bile giremeyecek, Kalbime söz geçiremeyeceğim kadar tutulduğum o adamı görünceye kadardı çektiğim bütün acılar. Ama...

Kalbinde ölmüş bir kadının sevgisi. İçimde vefasız bir adamın en ağır cümlesi var...

Kitap kapağı
@Kitaplardakaybolur