Ölü Kızın Gizli Günlüğü
  • Reads 220
  • Votes 23
  • Parts 10
  • Reads 220
  • Votes 23
  • Parts 10
Ongoing, First published Feb 12, 2020
Kayra, bir hafta önce trafik kazasında vefat eden genç kız. Ne kadar kimseye belli etmese de içinde ki acı dolu hayatla geçirmişti on yedi senesini.

İçini dökecek kimsesi kalmamıştı, çünkü güvendiği herkes onu sırtından bıçaklamıştı. 

Onunla ilgilenen bir ailesi yoktu. Annesi o daha on yaşındayken kanser hastalığına yakalanıp vefat etmişti. Babası her gün eve alkollü geliyordu ve bu onu çok üzüyordu. Her gün her gece babası içkiyi bıraksın diye Allah'a dua ediyordu. Kardeşini üzmeyi hiç istemez di, o onun yaşama sebebiydi çünkü.  Bu yüzden içine atardı her şeyi. 

Hayata her zaman gülerdi Kayra. Asla asık yüzlü olmazdı. Bir kafeterya da çalışır ailesinin geçimini sağlardı.

Bu yüzden hep kardeşi ve babasından sonra ölmek isterdi. Bir başlarına çaresiz kalmasınlar diye. Ama kader önce Kayra'yı almıştı. Belki de bu onun için en iyisiydi. Onun sonsuz cenneti vardı artık.

Kayra'nın kardeşi Azra ablasını çok özlemişti. Bu yüzden onun odasına gidip eşyalarına bakmak istedi. Kayra'nın yatağına yatıp yastığa sarıldı ve kokusunu içine çekti.

Ablasının kokusu hala gitmemişti...

Yastığı çekince, yastık kılıfının içinden sarı bir defter düştü.

Sarı, Kayra'nın en sevdiği renkti...

Gözlerinin dolmasına engel olamadı Azra.  Yavaşça defteri açıp okumaya başladı...
All Rights Reserved
Sign up to add Ölü Kızın Gizli Günlüğü to your library and receive updates
or
#118defter
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
HAYATTA KALMA SANATI cover
MAHKUM cover
DADDY /yarı texting cover
Köpek cover
Crathall-taekook cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
teacher's pet- aslaz texting cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.