TARİF EDİLEMEYEN YORGUNLUK

Gecenin karanlığına boğulan yıldızlar gibiyim. İçime bir yoğunluk çöktü sanki. Bedenimin yorgun çökmüş, ruhumunsa bomboş olduğu bir ruh halindeyim.
Sessiz, bir o kadarda karışık bir hal. Bazen bazı şeyleri duymadığımı hissediyorum, ya da ağzımın konuşmadığını. Sessiz bir gölge gibi yürüyorum hayatta, ya da sahibi olmayan canlı. Yaşamın bilinmeyen yollarında kaybolmuş gibiyim fakat bu sonu olmayan bir yol. Karizması çizilmiş dünyanın uç noktaların da dönüyor gibiyim. Çok yorgunum! Öyle yatıp uzanmayla geçecek bir yorgunluk değil benimki. Bu yorgunluğu anlamanız için çok derinlere inmelisiniz. Ha şunu da söyleyeyim, içinden bir daha çıkamazsınız.Çok derin benimki.Ve belkide sadece sabır ve azimle aşılacak bir yorgunluk.İyi bir imtihan bu.Bunu ancak yaşayarak anlayabilirsiniz.Açıklamak için kelimeler sarfetmeye gerek yok yani.
Bu yorgunluğun ilacı mıdır sabır yoksa yaşanacak başka bir olayın kehaneti mi?

...DEVAMI ÇOK YAKIN