Shkurtabiqja nxitoi hapat per tu larguar sa me pare nga aty.Askush nuk kishte arritur ta acaronte si ai.Deri tani vetem ajo fitonte ne kete loje.Ktheu koken per ta pare dhe njehere ate tipin pa emer.Ende kishte te stampuar ate buzeqeshjen e semure.
-Idiot.-tha neperdhembe.Ngriti hunden perpjete dhe u largua duke marre kthesen.
Kurse ai e shihte duke qeshur i vetekenaqur qe e kishte acaruar ne kulm ate shkurtabiqe llafazane.U be gati te ikte kur shkeli nje bllok te mbuluar siper me nje push roze te embel.Rrotulloi syte.
"Sa klishe.Shkurtabiqja na mbaka dhe ditar."-tha me vete teksa merrte ne duar bllokun ose ditarin.Po e veshtronte me medyshje.Nuk i fuste kurre hundet ne punet e te tjereve por dicka e terhiqte per te zbuluar me shume rreth saj.
-Vetem faqen e pare.-dhe me ngurrim e hapi ate bllok aq delikat,aq feminor sic ishte dhe vete zonja e atij blloku.Ne faqen e pare hasi me shkronja te medha, te shkruara me rregull dhe bukur, fjalet:
"10 deshirat e mia te fundit para vdekjes"