▪️MAT SİYAH▫️

... Son güneş ışığının aydınlattığı kahverengi gözlerinde öfkeyi görebiliyordum. Bana karşı hissedilen bu öfke saf ve gerçekçiydi.
"On sekiz yıldır taşıdığın ismi bu şehirden silerim. Taşıdığın bütün anıları, bütün düşünceleri yok ederim. Yemin ederim yaparım."
Bana karşı hissedilen öfkeli gözlere daha fazla bakamadım. İçimdeki o gücü yitirmiştim. Kızıla çalan ufuk çizgisine bakarken güneş dağların arkasında kayboldu. Aralanan dudaklarımdan tek kelime bile çıkmayınca yenilginin kollarına kendimi tamamen bıraktığımı anladım. Bakışlarını arabada oturan Hüma'ya çevirdi. Yanımdan uzaklaşırken buna neden izin verdiğimi sorguladım. Arabaya binerken, arabayı çalıştırırken bana bir kez bile bakmadı. Fakat Hüma'nın istediğini elde etmiş bakışları üzerimdeydi.
Araba hızla uzaklaşırken gözümden akan tek damla gözyaşı içimde kırılan sevginin bir parçasıydı. Sevgimi haksız yere parçalamasına izin vermiştim...