KOMİSER: İZEL

Sessiz, ürkütücü karanlıkta sadece silahların sesleri duyuluyordu. Genç kız sıkıca tuttuğu silahı, karşısındaki adama doğrulttu. Adam genç kızı baştan aşağı süzdü. Yüzüne yaydığı sinir bozucu gülümsemesini yerleştirerek kıza baktı.

"Komiser, karşımda tek başınasın. Pek şansın yok gibi duruyor."

"O kadar emin olma İlhan. Sende biliyorsun ki, asla elimden kurtulamayacaksın."

Evet herkes komiseri iyi tanırdı. Yaptığı işlerdeki başarısını bilmeyen yoktu. Komiserin dik başlı olması, kurallara uymayan yapısı ve her operasyonda pantersiz çalışan ama her zaman takdir edilen biriydi. Karşısındaki adamda bunu çok iyi biliyordu. Ve buda biraz onun korkmasına sebep oldu. İlhan belinden çıkardığı silahı etrafa sıkmaya başladı. Kendini korumak için hurdaya dönmüş olan arabanın arkasına saklandı. Silah sesleri kesilince komiser yerinden çıktı ve İlhan'ın peşinden koştu. Ara sokaklardan geçerek caddeye çıktı. Karşı tarafta onu görünce canını düşünmeden hemen yola atladı. Ve gecenin karanlığında tiz bir lastik sesi duyuldu. Genç kızın bedeni soğuk kaldırıma serildi. Genç kız doğruldu ve arabanın içindeki adama baktı. Bu adamla şimdilik uğraşmaması gerektiği düşündü ve hızla kalkarak koşmaya başladı. Ama artık çok geçti çünkü İlhan çoktan gözden kaybolmuştu."Allah kahretsin hepsi o ahmak adamın yüzünden... Umarım bir daha karşıma çıkmazsın"

İşte o gece bu iki kişinin aslında sonsuza kadar birlikte olacaklarının kanıtıydı. Kim bilir belki de bu iki inatçı keçinin, inatçı aşkları olur....