-Stukje uit het boek-
We waren met z'n alle gezellig aan het dansen tot ik mijn Telefoon hoorde trillen.
'Kom naar buiten, ga naar rechts en ontmoet me in het steegje.'
De rillingen liepen over mijn rug. Wat een akelig sms'je. Ik besloot het te negeren en mijn telefoon terug in mijn tasje te doen. 5 minuten later trilde hij weer.
'Doe nou maar niet als of je het niet gelden hebt. Ik kan je zien.' Ik keek om me heen of ik iemand naar me zag kijken.
Weer eens sms: 'Hahaha geweldig. Als of je denkt dat je me kan zien. Als je nu niet Naar buiten komt, komt jou oh zo lieve vriendje er niet zo vriendelijk er pijnloos van af.'
"Dave, ik ben even naar de wc, ben zo terug." "Oké"
Ik had al zo'n vaag vermoede wie het was.
"Zozo kijk is wie we daar hebben..."