"I searched for my freedom and I found that when you came into my life."
Teaser:
A Fanboy's Confession
Hindi ko alam kung saan ko sisimulan ang confession na ito. Gaya ng ibang mga kaibigan ko, mayroon din akong first love, pero ang pagkakaiba namin. Walang nakakaalam nito kung hindi ako lang. Bakit ko nga ba kailangan ilihim? Because the girl that I love is unreachable. She's the brightest star in my eyes, and in my heart. Her name in Nigella Cruz. Sometimes, she's right in front of me, but I can't reach her. Near yet so far.
Pero may isa pa akong lihim, sa tuwing hindi ko nagugustuhan ang ginagawa niya. I became her number one basher online, it's not that I hate her, kung hindi, iyon lang ang nakikita kong paraan para maiparating sa kanya ang kamalian niya. Hanggang sa hindi ko akalain na darating ang panahon na magagawa ko na abutin ang mga kamay niya, makikita ko ng malapitan ang kagandahan niya. Heaven made a way for me to enter her heart, and I am the happiest man alive! Sa wakas, napansin na rin niya ako. Sa wakas, may pagkakataon na akong sabihin na mahal ko siya.
But truly, love is not always about sweet dreams, nakalimutan ko na may nightmares din pala. Nasaktan kita, pero mas doble ang sakit na binalik mo sa akin. Then I thought, maybe... it's time for me to give you up, don't you think?
Crosswalk, sino nga bang hindi pa na experienced ang lumakad at tumawid dito? Palagi natin itong ginagawa o palagi nating dinadaanan kung tatawid sa kalsada.
Kadalasan may nakatayong poste ng mga traffic lights, at kapag nasa ilaw na nito kung senyales na bang tatawid tayo ay, magsisimula na tayong lumakad o maghihintay pa ng ilang minuto bago ang pagkakataon nating lumakad at pumunta sa destinasyon natin.
Marami tayong iba't ibang memorya sa mga crosswalk bilang pedestrian pero ang akin? Ano lang naman...
When we were younger we used to cross our paths on the crosswalk in the road as pedestrians. And now? I don't know if we still had a chance to walk and passed the crosswalk together again.
Marami ng nagbago at baka nakatadhana lang talaga na mag kukrus lang ang landas namin sa tuwing dadaan kami sa mga crosswalks.
At wala kang pagpipilian kung hindi sabihin na lang ang mga katagang alam mong malabong mangayri sa mga panahon ngayon na magkalayo na kayo, at nga katagang iyon ay magmamarka na lang sa isip na hanggang sana, at pangarap na lamang.
"Till our pedestrian hearts will cross at the crosswalk again..."
PS:
I don't own the photo that was used for this book, however, if you wish to take it down then you are very free to tell me just dm here in Watty or on my other social media accounts. Credits to the rightful owner of the photo.