
Ölüm birçoğu için bir sondur, ama benim için sonsuzluğa açılan bir kapı. Ben Gracia. Kimsenin görmek, hatta bilmek bile istemeyeceği bir canavarım. Ama kendimden iğreniyor veya insan olmak istiyor muyum? Hayır. Bu bana bahşedilmiş kutsal bir armağan. Tek sorumluluğum ise bu armağanı iyiye kullanıp ona sahip çıkmak. Hiç korkak biri olmadım. Korku zayıflık demektir ve zayıflık insana özgüdür. O halde neden üşümediğim halde tüm vücudum titriyor ve ağzımdaki bana ait olmayan metalik tat midemi alt üst ediyor? Bu hataya düşmeyi ben istemedim, şimdi de düzeltecek bir yol bilmiyorum. Tekrar ölmek dışında.All Rights Reserved