Dokunduğu anda alev alev yanmaya başlayan vücudum ve mükemmel bir seviyeye ulaşan kalp atışlarım ondan uzak duramayacağımı fark ettiğim ilk zamandı.Ama kendimle onu da çıkmaza sürüklüyordum.O doldun dudaklarından ismimi duydum ve başımı tekrar ona çevirdim.
"Zayn, şimdi ne yapacağız?"
Bilmiyorum.Lanet olsun ki hiçbir şey planladığım gibi gitmiyordu.Ben ailemi bile koruyamadım, peki o giderse ne yapacaktım?
"Birbirimizi sevmek yapılacak en anlamlısı olur."
Bir cümlemle en içten gülümsemesini takınmıştı yine.Onu her saniye izleyebilen Tanrı kadar şanslı değildim.Bu güzel gülümseme beni hayata bağlıyordu.
İşte ilk defa ben korktum.Onun kirpiklerinin bile incinmesini düşünmek ilk defa o gün benim kalbimi incitmişti.
İsfad çifti için yazılmıştır.
Furtuna konağından sesler yükseliyordu." Ana ne diysun tövbe ben o kızı gelin diye almam" Şirin Furtuna sinirle Zarife'ye döndü." Evlenecek dedum Zarife başka yolu yok Koçari İso'yu bu sefer öldürür."
Bir yanlış anlaşılma en fazla nelere mal olurdu ki.
(Bazen argo kelimeler bulunabilir.)