Dokunduğu anda alev alev yanmaya başlayan vücudum ve mükemmel bir seviyeye ulaşan kalp atışlarım ondan uzak duramayacağımı fark ettiğim ilk zamandı.Ama kendimle onu da çıkmaza sürüklüyordum.O doldun dudaklarından ismimi duydum ve başımı tekrar ona çevirdim. "Zayn, şimdi ne yapacağız?" Bilmiyorum.Lanet olsun ki hiçbir şey planladığım gibi gitmiyordu.Ben ailemi bile koruyamadım, peki o giderse ne yapacaktım? "Birbirimizi sevmek yapılacak en anlamlısı olur." Bir cümlemle en içten gülümsemesini takınmıştı yine.Onu her saniye izleyebilen Tanrı kadar şanslı değildim.Bu güzel gülümseme beni hayata bağlıyordu. İşte ilk defa ben korktum.Onun kirpiklerinin bile incinmesini düşünmek ilk defa o gün benim kalbimi incitmişti.All Rights Reserved