Bu sondu belkide ,son sözlerim, son gözyaşlarım ve onlara tutunarak yaşadığım son umutlarımdı.Bu yüzden daha bir farklı izledim güneşin doğuşunu,güneşi ilk defa gören bir çocuk edasıyla.
Herşey aynıydı aslında sadece güneş daha farklı doğmuştu gözümde. Galiba insanlar da değişmişti, en yakınındakileri bile ilk kez görmüş gibiydim. Belki de değişen bendim, bilemiyorum.
Bir süre yürüdüm gürültü kalabalığın arasından ve geçmişe şöyle bir uzandım nede çok şey yaşamışım, farketmemişim ne çok şeyin biriktiğini. Ne çok anım varmış acı dolu.
Ama şimdi geride kaldı artık o günler...♥♥♥
"bu karı menim olacağh"
"Sugarygranpa malesef ben sana bakmam"
"Seni 5.ci Kumam yapacam"
"NEYYY"
"he ya"
"Amacacim git işine Allah'ını seversen, Ben size bakmam ben daha çok 1.90 yakışıklı karizmatik esmer ağalara bakıyorum"
"Bende esmerem"
"Sen olmazsın sen kendine baska karı bul"
diyip koşarak Can'ın yanına gitmek gibi bir hayalim vardı ama, malesef iki tarafımdan da tutularak geri geri sürüklendim....
Klasik abi kurgusu...
Okumak istermisin istersin istersin..