TESADÜF

"Bakın bu halde eve giderseniz yolun ortasında bayılabilirsiniz ya da önünüze bir başka köpek çıkar ve tekrar kaçmak zorunda kalabilirsiniz." dedi alaycı bir tavırla. Yarım ağız gülümsedim ve yavaşça yanına doğru yaklaştım.

"Çıktı ve gördüğünüz gibi kaçmadım." Sırıtan suratı bir anda ciddi bir tavır aldı. Bir kaç saniye bana baktıktan sonra ufak çaplı bir kahkaha attı. "Altan Arıcı." dedi elini uzatarak. Uzattığı elini sıkmadım. Elini indirdi ve "Çok memnum oldum." dedi. Gözlerimi devirip arkama bakmadan yoluma devam ettim.

İçimden küfürler savuruyor,hakaretler ediyordum. Bana yardım etmesi benimle alay edeceği anlamına gelmezdi. Her ne kadar altta kalmayıp lafımı yapıştırsam da bu onu pek rahatsız etmemişti. Çocuğa resmen köpek dedim. Hak etti ne dediysem hak etti.