Her akşam penceremi açar yatarım, üşümem ben. Doğduğumdan beri belki, hiç üşümem. Neden pencerem tavanda? Acaba dışarıda ne var? Bugüne kadar gördüğüm tek insan annem ve öğretmenim. Aslında ikisi aynı kişi. Bazen gelmiyorlar, bazen gitmiyorlar. Bilmiyorum. Benim annem gerçekten o mu? Onu bile bilmiyorum. Hergün kolumdan verilen ilaç neden veriliyor? Onu da bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey var. O odada yalnız değilim.