Abis

Birisi yaşamı ve iyiliği avuçlarının içinde gizleyip dokunduklarına bulaştırırken, diğeri ölümü, çiçek yetiştirir gibi herkesin yaşamının en derinlerine, topraklarına eker.

Onları karşılaştıran tek şey ruhlarında gizledikleri o minik çocukların kalplerinde olmadıklarını sandıkları vicdan tahtlarıydı.

ikisi de bu döngüde kendilerini kaybettiklerini düşünürken aslında bir şeyi kazanmışlardı, birbirlerini...

"Resmen aynı yerde bulunan
bir şeytan ve bir melektik ikimiz.

O zaman melek ve şeytanın aşkı
her yeri sarsan yeri yerinden oynatan
bir şey olmaz mıydı?

Belkide daha hiçbir şey
başlamamıştı.."